Najlepsze praktyki programistyczne oraz konwencje kodowania

Gdy podejmie się decyzje o stosowaniu danej praktyki / konwencji, ważne jest, by stosować się do tego konsekwentnie, czyli we wszystkich swoich programach / skryptach itp. Bardzo ważne jest by w zespołach kilkuosobowych wszyscy stosowali te same praktyki oraz konwencje. Dzięki temu kod oraz architektura stają się bardziej zrozumiałe oraz uporządkowane.


Myśl o zbiorach

Wielu programistów, zwłaszcza tych mających doświadczenie w programowaniu proceduralnym ma problem z przestawieniem się na myślenie 'relacyjne'.
Większość przypadków, w których użyto pętli, kursorów oraz innych sposobów przetwarzania danych wiersz po wierszu da się zastąpić bardziej skomplikowanymi instrukcjami (SELECT, INSERT, UPDATE), które będą operować na zbiorach i wykonają się znacznie szybciej.


Jawne określanie kolumn w instrukcji SELECT

Symbol gwiazdki (*) użyty wraz z instrukcją SELECT informuje SQL Server, że zapytanie powinno zwrócić wszystkie kolumny tabeli.
SELECT * FROM SomeTable

To nie jest dobra praktyka nawet gdy chcemy w odpowiedzi uzyskać wszystkie kolumny. W przypadku gdy do tabeli zostanie dodana nowa kolumna, zostanie ona dodana to zbioru danych otrzymanych w odpowiedzi na zapytanie. Jeśli dany moduł / aplikacja potrafi obsłużyć jedynie określoną ilość kolumn, wystąpią błędy podczas przetwarzania. Jeśli jawnie określimy nazwy kolumn, dane otrzymane w odpowiedzi będą takie same niezależnie od ilości dodanych kolumn.

SELECT Id, Name, UserId, TimeStamp FROM SomeTable
W przypadku, gdy w wyniku nie potrzebujemy wszystkich kolumn z tabeli, jawne ograniczenie ich w instrukcji SELECT redukuje odczyt danych z dysku i także zmniejsza ilość danych wysyłanych przez sieć.

Jawne określanie kolumn w instrukcji INSERT

Podobnie jak w poprzednim przypadku jawne określane kolumn uchroni nas przed błędami w przypadku dodania nowej kolumny bądź zamiany kolejności kolumn w tabeli.

Zamiast pisać:
INSERT INTO SomeTable VALUES('1, 'John', 34)
bezpieczniej będzie:
INSERT INTO SomeTable (Id, Name, UserId) VALUES('1, 'John', 34)

Komentarze

Pisz komentarze wszędzie tam gdzie kontekst nie jest oczywisty.

Długość komentarzy nie ma wpływu na wydajność, ale nie powinniśmy przesadzać z ich długością. Powinny zawierać informację dzięki którym zrozumienie kodu będzie prostsze. Na początku procedur, funkcji, trgierr'ów lub rozbudowanych skryptów staraj się umieszczać krótki opis działania.


Aliasy

Stosuj aliasy jeśli w instrukcji występują więcej niż dwa źródła danych, zwiększy to czytelność kodu


Czytelność kodu

Używaj zmiennych o znaczących nazwach i staraj się nimi zastapić nic nie znaczące zmienne numeryczne, dzięki temu kod stanie się czytelniejszy.

SELECT Id, Name
FROM Users
WHERE StatusId IN (2, 4) -- ciężko wywynioskować znaczenie dyfr 2 oraz 4
DECLARE @statusBanned INT = 2
DECLARE @statusWarned INT = 4
SELECT Id, Name
FROM Users
WHERE StatusId IN (@statusWarned , @statusBanned ) -- o wiele łatwiej wywnioskować czego szukamy

Kursory

Kursory w niektórych przypadkach są niezbędne, jednak w większości przypadków to samo można wykonać stosując nieco bardziej skomplikowaną instrukcję (SELECT, INSERT, UPDATE). Kursory zużywają dużo zasobów oraz mogą powodować zakleszczenia dlatego są mało wydajne.


Tabele tymczasowe

Tabele tymczasowe oznaczają większa ilość odczytu / zapisu danych z dysku. Zamiast tabel tymczasowych, powinniśmy wszędzie tam gdzie to możliwe używać zmiennych tablicowych, widoków bądź CTE.


Klauzula DISTINCT

DISTINICT powoduje, że SQL Server wykonuje dodatkową operacją sortowania danych w celu znalezienia duplikatów.
Gdy wiesz, że dany zbiór danych nie zawiera duplikatów nie umieszczaj klauzuli DISTINCT w instrukcji.


UNION vs UNION ALL

Unia w SQL to po prostu łączenie (sumowanie) dwóch zbiorów. Klauzula UNION działa jednak wolniej od UNION ALL, ponieważ usuwa z połączonych zbirów duplikaty. Jeśli wiemy, że w zbiorach nie ma duplikatów bądź jeśli nie jest ważne by dane były unikatowe powinniśmy stosować UNION ALL.


IF EXISTS

Jeśli istnieje potrzeba sprawdzenia czy istnieją określone przez nas dane powinno używać się klauzuli IF EXISTS.
Jeśli instrukcja natrafi na pierwszy rekord spełniający dany warunek zakańcza działania i zwraca true.

Przykład:
Następuje zliczenie wszystkich wierszy, sprawdzenie czy ilość jest większa niż 1, jeśli tak zwracane jest true.

IF ( (SELECT count(*) 
FROM USERS
WHERE Id > 20) > 0)
BEGIN
     --do something
END

W momencie napotkania pierwszego rekordu spełniającego warunek zwracane jest true

IF EXISTS (SELECT *
FROM USERS
WHERE Id > 20) 
BEGIN
     --do something
END

Sortowanie

W klauzuli ORDER BY stosuj jawne nazwy kolumn zamiast numerów kolumny. W przypadku zmiany ilości kolumn bądź zmiany kolejności kolumn zapytanie może generować niepoprawne wyniki.
Zamiast stosować poniższy zapis
SELECT Id, Name, TimeStamp
FROM Users
ORDER BY 1 -- źle widziane
bezpieczniej będzie napisać
SELECT Id, Name, TimeStamp
FROM Users
ORDER BY Id -- dobra praktyka

Klauzula LIKE

Korzystając z klauzuli LIKE podczas wyszukiwania należy starać się unikać umieszczania operatorów wieloznacznych na początku ciągu tekstowego, powoduje to bowiem skanowanie całej tabeli. Wszędzie tam gdzie to możliwe należy określić pierwszą literę a następnie stosować operator wieloznaczności w zależności od potrzeb.

SELECT Name
FROM Users
WHERE Name LIKE '%m' -- skanowanie całej tabeli 

SELECT Name
FROM Users
WHERE Name LIKE 'A%m' -- wykorzystanie indeksu

Średniki

Stosuj średniki do oddzielania instrukcji. Co prawda SQL Server nie wymaga tego, lecz standard SQL już tak.
Na stronie Microsoftu można znaleźć informację o tym, że brak stosowania średnika na końcu instrukcji jest sposobem przestarzałym i w przyszłych wersjach będzie uznawane to jako błąd.


Procedury składowane - dobre praktyki

Nazwy procedur składowanych

Nie powinno używać się przedrostka _sp jako pierwszych liter w nazwie procedury. Procedury systemowe SQL Server mają przedrostek _sp dlatego jeśli podczas działania SQL Server napotka procedurę z takim przedrostkiem, najpierw wyszuka jej w bazie master, dopiero gdy jej nie odszuka przejdzie do bazy docelowej, dlatego wywołanie może trwać dłużej.

SET NOCOUNT ON

W procedurach składowanych warto jako pierwszą instrukcję ustawić SET NOCOUNT ON. Domyślnie opcja jest wyłączona, co oznacza, że SQL Server wyśle do klienta informację o ilości przetworzonych rekordów dla każdej instrukcji wywołanej w procedurze. Skutkuje to obniżeniem wydajności (nadmiarowe obliczenia) oraz większą ilością informacji wysyłanych przez sieć.

Zwracanie wartości

Instrukcja RETURN powinna służyć jedynie do zwracania statusu wykonania operacji.
Przyjęło się, że

  • 0 - operacja wykonana bez błędów
  • wartość powyżej 0 - operacja wykonana niepoprawnie, cyfra może oznaczać jeden z kodów błędu stosowanych przez firmę/zespół/programistę
Do zwracania wartości pożądanych powinniśmy używać parametrów z oznaczeniem OUTPUT

.
bubinek 23-11-2018 10:34
Dobra odpowiedź aczkolwiek można dodać jeszcze kilka rzeczy.


© 2024 - SkillsTest.pl | | Regulamin | Polityka Prywatnosci